M.Bahadır ALTAŞ
S.M. Mali Müşavir
Hepimizin ortak arzusu Anadolu’nun ortasında bölgenin değil Türkiye’nin en yaşanabilir çağdaş kenti Malatya’dır. Malatya’nın çehresi değişiyor. Bu değişime olumlu açıdan bakmak mümkün olduğu gibi ters giden bir şeyler var olduğunu da unutmamak gerekiyor. Çünkü şehrin tarihi dokusu değişiyor Şehrin ruhu, estetiği, dokusu kimsenin umurunda değil, kültürel hafızamızın yağmalanmasına yok olmasına izin vermemeliyiz. Bu konuda izlenmesi gereken en sağlıklı yol, “Fırat’ın incisi Malatya"nın tarihi kültürel ve sosyal dokusunu korumak ve geleceğe taşımak için yerel yönetimlere itirazımızı bir şekilde duyurmak olmalıdır.
Geçtiğimiz günlerde malatyahaber.com sitesinde okuduğum bir habere göre, siyasi partiye mensup bir yetkili aynen aşağıdaki cümleyi kullanmış: “Biz, Malatya’ya daha bütçe ayrılsın, daha fazla yatırım yapılsın diye Büyükşehir’i istiyoruz. Bugün imrendiğimiz bütün iller yıllar önce Büyükşehir olmuş iller; Kayseri, Kocaeli, Samsun, Gaziantep… Zamanında Malatya’yı da Büyükşehir yapsalardı şimdi çok daha farklı bir Malatya olurdu”
Şimdi bu beyefendiye sormak lazım. Örnek verdiğiniz iller Kocaeli, Kayseri ve Gaziantep bizim bildiğimiz kadarı ile Büyükşehir olmadan Türkiye’nin ekonomik ve sosyal yönden gelişmiş önemli illeri idi demek ki bu arkadaşımız dersine çalışmamış Türkiye’yi yeteri kadar tanımıyor bilmiyor. Demek ki il başkanı olmakla Büyükşehir olmak çok farklı. Oysaki Malatya hiçbir zaman hak etmediği bir şeyi istememiştir. Hak ettiği bir şey varsa ona da sahip olması en doğal hakkıdır. Bu konuda hiç kimsenin lütfuna da muhtaç değildir. (Büyükşehir yasasına göre asgari 750 bin nüfus yeterliliği olduğu, Malatya’nın da nüfusunun 740 bin olduğu için seçim öncesi Malatya da Belediye yanındaki alanda yapılan mitingde kimlerin Malatya’nın büyük şehir olabilmesi için nereyi adres gösterdiğini Malatya ve Malatyalılar unutmadı. Birde bu arkadaşımız aklı sıra Özal’a gönderme yapıyor.)
Malatya’nın da içinde bulunduğu 6360 sayılı yasanın 6 Aralık 2012 tarihinde yürürlüğe girdi ve 2014 Mart ayında yerel yönetimler seçimlerinin de yapılacağı dikkate alındığında Malatya’nın Büyükşehir olmaya ne kadar hazır olduğu/olmadığı bilinmemektedir. Çünkü yeni yasa ile Büyükşehir olan illerde bağlı ilçelerin mülki sınırları içindeki köy ve belde belediyelerinin tüzel kişiliği sona erecek, köyler mahalle olacak, belediyeler ise belde ismiyle tek mahalle olarak bağlı bulundukları ilçenin belediyesine katılacak. Bu illerin, bucak teşkilatları da kaldırılacak. Bu illerdeki il özel idarelerinin tüzel kişiliği sona erecek. (Yeni yasa ile Büyükşehirlerin köyleri mahalle olunca, köylülerimizin de canları yanacak)
Malatya’nın Büyükşehir olmasından sonra Malatya’yı yeniden dizayn etmeye çalışan şehir şövalyelerinin Malatya’nın imarı başta olmak üzere her konuda akıllara zarar fikirler beyan ettiği ve bu görüşlerinde Malatya adına yetkili olanlarca itibar gördüğü değişik mecralarda her fırsatta dile getirilmektedir.
Malatya’nın Büyükşehir olması ile birlikte teknik altyapı ve planlama yapılmadan ben yaptım olduğu mantığı ile “Malatya’yı karpuz keser gibi ortadan ikiye bölünerek” 14 ilçe ve beldeden daha önce var olan Yeşilyurt ve Battalgazi ilçeleri oluşturuldu.(Olması gereken Merkez anakent Turgut Özal, diğer ilçeler Yeşilyurt-İsmetpaşa ve Battalgazi). Buna karar verenler elbette kendileri açısından bunun bir izahını yapacaklardır. (Koyunoğlum sokağı isminde olduğu gibi) Ancak bu konudaki gerekçeleri hiçbir zaman Malatya’nın geleceği ile ilgili alınan bu düşük kapasiteli ve yetersiz bölüşümü haklı göstermeyecektir.
Çünkü büyükşehir ile ilgili yapılan çalışmaların hemen hemen hepsi günü birlik olup gelecek 50 -100 yıllık ekonomik sosyal kültürel ulaşım ve yaşam planlarını kapsamamaktadır. Kurumlar arasındaki iletimsizlik ve bilgi paylaşım eksikliği bunun en belirgin göstergesidir. Milli eğitimin okul olarak planlandığı yere belediye tarafından akaryakıt istasyonu, Gençlik il müdürlüğünün spor alanı olarak planladığı yere ise belediye tarafından nikâh salonu yapıldığına şaşırmamak lazım. Yine gelecekte şehrin yeni cazibe merkezi olarak planlanan yerin ulaşım olarak anayola bağlantı noktasına/kavşağına belediye tarafından spor ve eğlence merkezi yapılmasını ve bu bölgede ölçüsüzce verilen akaryakıt istasyonu ruhsatlarını anlamak mümkün değildir. Malatya Belediyesi uhdesinde (Beyt-ül Mal) bulunan ve tüm Malatyalıların ortak kullanım alanı olan yerlerin, bila bedel hayır hasenat işlerinde aklanma aracı olarak kullanılması bunlardan sadece birkaç örneğidir.
Dokuz ay sonra fiilen Büyükşehir konumunda olacak olan Malatya’nın yeniden oluşturulan Yeşilyurt ve Battalgazi ilçeleri merkezlerinin neresi (ilçe Kaymakamlık ve ilçe Belediye) olacağına karar verilemiştir. (Bir öneri Yeşilyurt için Polisokulu veya Maşti karşısı özel idarenin yeri – Battalgazi için Yimpaş )
Aman ha bizim eve yakın olsun, diye görüş bildiren, Hürriyet (İsmet Paşa) parkı önündeki 100 metrelik kaldırımını 20 günde, 500 metrelik hastane caddesini 2 ayda tamamlayamayan, yol çalışmalarında (Eski Turgut Özal Bulvarı - İstasyon virajı) yön gösterici ikaz levhalarını koydurmak için karayolu şefinden himmet beklerken, Kent Konseyinin üstün başarısı (!) ile sonuçlandırdığı Malatya’nın cadde ve sokaklarının isim levhalarının renk anketi çalışması başlatan, Çadırdan bozma fuar alanında kendi kendine eğlenen, geçmişte hiç olmadıkları kadar mutlu ve mesut olan,
Bu kişilerin dâhice fikirleri kendilerine kalsın
Bıraksınlar Malatya dağınık kalsın.
"3 saç teli olan adamın biri bir gün berbere gitmiş berber sormuş :
-""Nasıl yapalım abi?"".Adam :
-""Sağa doğru tarayın"", demiş.
Adamın saçını tararlarken bir telini kırılmış. Ertesi gün adam tekrar gelmiş. Berber yine sormuş :
-""Nasıl yapalım abi?"".Adam sola yatırın demiş.
O günde adamın saçını yaparlarken diğer teli de kırılmış adamın bir tek saç teli kalmış. Ertesi gün yine adam berbere gitmiş berber sormuş :
-""Nasıl yapalım abi?"" Adam :
-""Bırak dağınık kalsın."""
