İçişleri Bakanlığı'nın hazırladığı "İç Göç Haritası"na (İGH) göre, Türkiye'de nüfusun yüzde 48.9'u yaşamını, doğduğu yerin dışında sürdürüyor. Harita'nın 2006 verilerine göre, göç edenlerin yüzde 43.5'i ailevi, yüzde 25'i bireysel, yüzde 20'si ekonomik ve yüzde 4'ü de güvenlik nedeniyle yaşamlarını farklı illerde sürdürmek zorunda kalıyor. Haritaya göre, Malatya en fazla göç alan iller arasında 8. sırada yeralırken, Malatya'ya da en fazla göçü veren komşu il Adıyaman ülke genelinde en çok göç veren il oldu. Yine bir başka komşu kent Elazığ da, en çok göç veren iller arasında 8. sırada bulunuyor.
İGH'ya göre, Türkiye'de en yoğun göç son 20 yıl içinde yaşandı. Bu dönemde en fazla göç alan il İstanbul oldu. Bu ili sırasıyla, Ankara, İzmir, Adana, Mersin, Bursa, Antalya, Malatya, Manisa ve Kocaeli izledi.
Harita'ya göre 1986-2006 arasında en yoğun göç veren 14 il de tespit edildi. Listenin ilk sırasında Adıyaman bulunuyor. İkinci sırada Ağrı, üçüncü sırada Batman var. Bingöl, Bitlis, Diyarbakır, Hakkari, Elazığ, Mardin, Muş, Siirt, Şırnak, Tunceli ve Van da listede yer alan diğer iller. En yoğun göçün 1991-1995 döneminde gerçekleştiği bu illerdeki göç oranı yüzde 63 oldu. Göç edenlerin yüzde 86'sının çalışma yaşında olduğu belirtildi.
Ayrıca, güvenlik nedeniyle göç edenlerin Türkiye nüfusuna oranı yüzde 1.8 olurken, son 20 yılda bu nedenle gerçekleşen göçlerin yüzde 87'sinin kişinin isteği dışında, yüzde 13'ünün ise kişinin ve ailenin isteğiyle gerçekleştiği kaydedildi.
Göç edenlerin yüzde 96'sı evlerini, yüzde 93'ünü ekilebilir topraklarını terk ederken, yüzde 97'si bağ ve bahçelerini, yüzde 83'ü de büyük ve küçükbaş hayvanlarını geldiği yerde bıraktı.
Bakanlığın, göç raporu ile birlikte "İç Göç Önleme Eylem Planı" da hazırlandığı ifade edildi. Plan'da, iç göçün yol açtığı sorunların çözümü için öneriler bulunurken göç veren illerde yatırımların arttırılarak iş imkanının sağlanması gerektiği de vurgulandı.
