Türkiye Gıda ve Şeker Sanayi İşçileri Sendikası Genel Başkanı İsa Gök, Türkiye’nin şekeriyle oynandığını ifade etti.
Konuyla ilgili açıklamalarda bulunan Gök, bundan birkaç ay önce Türkşeker’in 1 milyon 100 bin ton şeker stoğuna rağmen ‘şeker açığı var’ diyerek sektörde kaos ortamı oluşturan ve beraberinde 80 bin ton 'C' şekeri ithalatına izin veren Şeker Kurumu’nun, bu sefer de ülkede şeker açığının bulunmadığını ve ithalata ihtiyaç olmadığını, dolayısıyla mevcut şeker stoklarının ihtiyacı karşılamaya yeterli olduğu açıklamalarıyla sektörde adeta güneş çarpması etkisi oluşturduğunu söyledi.
Şeker Kurumu’nun her zaman ki gibi meşrebine ve mayasına göre hareket ettiğini kaydeden Gök, “Kuruluş amacı şeker sektörünü korumak ve kollamak olan Şeker Kurumu yetkililerinin şeker sektörünün ruhuyla bağdaşmayan çelişkili açıklamalar yapmaktadırlar. Şekerde stok oyunlarının sergilenmektedir. Şeker açığı iddialarının bir takım lobiler tarafından ithalatın önünün açılması yönünde spekülatif amaçlı ortaya atılmaktadır” dedi.
‘ŞEKER SEKTÖRÜ ÇIKAR ÇEVRELERİNİN OYUNUNA ALET EDİLİYOR’
Şeker sektörünün çıkar çevrelerinin oyununun bir parçası yapılmak istendiğine işaret eden Gök, şunları söyledi:
“Türkiye’nin şekeriyle istediği gibi oynayacaklarını zanneden bu tür zihin fukarası girişimlere başta pancar üreticisi ve şeker işçisi olmak üzere sektörden ekmek yiyen milyonlarca insan asla müsaade etmeyecektir. Türkiye'nin öncelikle yapısal ve sosyal politikalarını planlı ve doğru bir şekilde uygulayarak eksiklerini gidermesi ve siyasiler ile üreticilerin birlik olup ülke tarımını korumaları ve geliştirmeleri gerekir. Şekerde ithalat yapmanın en büyük nedeni aslında şekerde sağlam bir politika belirlenememesinden kaynaklanmaktadır. Artık bundan sonra şeker sektörüyle duygu bağını, gönül rabıtasını ve sadakat hissini kopartan, kendi içinde birçok tutarsızlığı ve tartışılacak yönü olan, her türlü izahtan vareste olanlarla değil, toprağı, geleceği ve ülkesi için çalışıp üreten nasırlı ellerin sözüne kulak verilmesi gerekmektedir. Bu bağlamda hızlı ve etkin biçimde kamu örgütlenmesine azami derecede ihtiyaç bulunmaktadır. Bu manada şeker fabrikalarının özelleştirilme sürecinde önerdiğimiz model, işçi-üretici ve devletin içinde olduğu modeldir.”
