Fenerbahçe Dergisi’nin 169’uncu sayısında, 10 Ekim 2015’te Ankara Garı'ndaki terör saldırısında hayatını kaybeden Malatyalı Gözde Aslan’ın hikayesi yayınlandı.
Malatyalı Yazar Abdullah Ergün, Fenerbahçe Dergisi’nin Ocak 2018 sayısında, 2 yıl önce Ankara Tren Garı’nda terör saldırısı sonucu hayatını kaybeden ve gönül verdiği Fenerbahçe’nin battaniyesiyle son yolculuğuna uğurlanan Gözde Aslan’ı kaleme aldı.
Fenerbahçe Dergisi'nde ‘Fenerbahçe sevgin milyonların yüreğinde yaşıyor’ başlıklı yazı şöyle:
“Fenerbahçe’ye gönül verenler için sarı-lacivert renklerin çok büyük önemi vardır. Kimileri çubuklu formayla, kimileri eşofmanı, tişörtü, yağmurluğuyla; kimileri de gönül verdiği takımın isminin kısaltılmış harflerini arabalarının plakalarına yazdırırlar. Bende çok özel bir Fenerbahçe taraftarı olan ve iki yıl önce Ankara Gar’ında meydana gelen, 102 vatandaşımızın hayatını kaybettiği terör saldırısının kurbanları arasında yer alan Gözde Aslan’ın Fenerbahçe sevgisini herkesin bilmesini istedim.
Henüz 23 yaşında olan ve devamlı gülen yüzü, parlayan gözleriyle hayata bakan Gözde Aslan, dünyada barışın olduğu, savaşların olmadığı, insanların birbirlerini sevmesiyle bütün güzelliklerin yaşanacağına inanan bir melekti. Birde bu güzel kızımızın Fenerbahçe sevgisi var ki, kelimeler yetersiz kalıyor. Evde Fenerbahçe Köşesi oluşturan Gözde, odasını da satı lacivert renklerle donatmıştı. Fenerbahçe sevgisini her zaman kalbinde yaşatması ve tabutun içinde genç bedenine sarılan sarı-lacivert battaniyesiyle “Herkesin çok erkendi be Gözde” sesleri arasında son yolculuğuna uğurlanırken yapılan haberler ve fotoğraflar hafızalardan asla silinmeyecek.
En yakın arkadaşı Berivan Durmuş’un cep telefonundan Gözde Aslan’ın vücuduna sarılan sarı lacivert battaniyesi ve evin her köşesinde Fenerbahçe ürünleriyle çekilmiş fotoğrafları beni eve kapatacak hale getirmişti.
Gözde Aslan ile ilgili yazımı yazmadan önce evlerini ziyaret etmek ve aileyle tanışmak istedim.
Çok sevdiği arkadaşı Berivan Durmuş, gazeteci arkadaşım Ferdi Durdu ve Malatya Fenerbahçeliler Dernek Başkanı Hakkı Ergün ile birlikte aileyi ziyaret ederken, orada neler yaşanacağını ve bizleri nasıl bir ortamın beklediğini bilmiyordum.
Kolay değil, evin iki çocuğundan en büyüğünün çok genç yaşta teröre kurban gitmesi. Kapının açılmasıyla birlikte bizleri hala gözlerindeki yaşları kurumamış olan anne Mehibe, baba Hüseyin ve Gözde’nin gülen yüzünü taşıyan kardeşi Özge karşıladı.
Hayatımın en dramatik tablosuyla karşı karşıyaydım.
Anne ve babası Gözde’nin hayatıyla ilgili bölümleri anlatırken ben salonun köşesinde Gözde’nin her gün gözü gibi baktığı Fenerbahçe köşesine bakıyordum.
Gururla giydiği çubuklu form, kaşkol ve çok sevdiği çayını içtiği Fenerbahçe bardağına bakıyordum.
Malatya Fenerbahçeliler Derneği Başkanı Hakkı Ergün, Gözde’nin babasıyla Fenerbahçe muhabbetine girdikten sonra salondaki hava istediğim hale gelmişti.
Bedenim salondaydı fakat ben salonda bulunan Fenerbahçe köşesinde sanki Gözde ile konuşuyordum.
Gözde bana dönerek, “Fenerbahçe mi anlatır mısın?” dercesine kendisiyle konuşuyordum.
Ben, “Basketbolda Avrupa’nın en büyük kupası Fenerbahçe’nin oldu” derken o da bana “Evet, biliyorum Bogdanovic’in attığı her sayıda benimde elim basketbol topuna değiyordu.” diyordu.
“Fenerbahçeli atlet Ramil Guliyev 200 metrede Dünya Şampiyonu oldu” derken o da bana “Ever, bende Ramil Guliyev ile birlikte finiş çizgisine geldim.” diyordu.
Salonda oturduğum yerde Gözde’nin hayatında çok önemli bir yere sahip olan Fenerbahçe köşesinde Gözde ile konuşmam salonda bulunanların dikkatini çekmemişti.
Onlar beni kanepede sohbet ettikleri yerde görüyorlardı. Fakat ben birkaç metre ötede Gözde’yle Fenerbahçe’yi konuşuyordum.
Hakkı Ergün’ün ortamı rahatlatan konuşmalarından sonra annesinin Gözde’nin son yolculuğuna giderken tabutun içinde bedenini saran sarı lacivertli battaniyeyi salona getirmesiyle ben kendimden geçtim.
Bu anı hiç unutmayacağım.
Annesi yaşlı gözleriyle battaniyeyi getirdi. Sarı lacivert battaniyeyi öperek, bize vermesi karşısında akan gözyaşlarıyla her şeyi özetliyordu.
Gözde milyonlarca Fenerbahçeliden birisiydi.
O çok özel bir Fenerbahçe taraftarıydı.
Evden ayrıldıktan sonra kendimce bir karar aldım.
Fenerbahçe’nin attığı her golden sonra başımı yukarıya kaldırıp, “Gözde bak Fenerbahçe’n yine gol attı” diyeceğim.
Hayatım boyunca gözlerinin içi gülen ve hayata pozitif bakan insanları kendime yakın gördüm.
Gülen yüzler ve güzel kalpli insanlara o kadar çok ihtiyacımız var ki…
Gözde bu özellikleriyle arkadaşlarının ve bütün Fenerbahçelilerin unutamayacağı bir isim olarak hatırlanacaktır.
Anne Mehibe Aslan, Gözde’nin hain saldırı sonrasında kaybolan telefonunun faturasını her ay ödeyerek kızının adını yaşatmaya devam ediyor.
Baba Hüseyin Aslan, anne Mehibe Aslan ve tıpkı ablası gibi yüzü gülen kardeşi Özge Aslan evdeki abla özlemini yaşıyorlar.
Sarı lacivert battaniyen bizleri de her zaman ısıtacak.
Senin yüreğindeki Fenerbahçe sevgini milyonlarca Fenerbahçe taraftarı sarı lacivert battaniyeleri ve çubuklu formalarıyla sonsuza kadar yaşatacaklar.”
Ferdi DURDU, Yeni Malatya Gazetesi- malatyahaber.com- Fenerbahçe Dergisi
