"Cibali Karakolu", "Miğferine Çiçek Eken Asker" ve "Alo Orası Tımarhane mi?" adlı oyunların da aralarında olduğu birçok tiyatro eserini seyirciyle buluşturan, oyuncu ve komedyen Nejat Uygur, vefatının 7. yılında anılıyor.
Usta sanatçı, 10 Ağustos 1927'de, subay bir baba ve öğretmen bir annenin ortanca çocuğu olarak Kilis'te dünyaya geldi. Henüz ilkokul yıllarında tiyatroya ilgi duyan sanatçıdaki yeteneği ilk olarak, geleneksel Türk tiyatrosunun önde gelen isimlerinden İsmail Dümbüllü keşfetti.
Eğitimine ailesinin tayinleri sebebiyle Anadolu'nun çeşitli şehirlerinde devam eden sanatçı, Çanakkale, İstanbul Sarıyer ve Manisa'da ortaöğretimi tamamladıktan sonra Güzel Sanatlar Akademisi'nin Heykel Bölümü'ne girdi fakat bitirmeden okuldan ayrıldı.
Uygur, 1938'de tiyatroya adım attı ve Sarıyer Halkevi'nin tiyatro bölümündeki Avni Dilligil Tiyatrosu'nda kısa bir süre amatör olarak oyunculuk yaptı.
Spora duyduğu ilgi dolayısıyla 1943'te yine Sarıyer Halkevi'nde boksla beraber atletizm, su topu ve at biniciliği alanlarına yöneldi ve başarılı oldu.
Sanatçı, vatani görevini yaptıktan sonra, 1949'da "Nejat Uygur Tiyatrosu"nu kurdu, 1952'de ise kendisi gibi tiyatrocu olan Necla Uygur ile dünya evine girdi. Uygur çiftinin, Ahmet, Kemal, Behzat, ikiz kardeşler Süheyl ve Süha olmak üzere 5 çocuğu dünyaya geldi.
Sahnede geçen 60 yıl
Türk tiyatrosuna gönül veren ve 60 yıldan fazla sahnede kalan usta sanatçı, geleneksel Türk temaşa sanatında kendine özgü bir tavır geliştirerek, rol aldığı oyunlarda çocuksu tiplemeleriyle söze dayanan oyunculuğuyla ve hafif komedileriyle adından söz ettirmeyi başardı.
Nejat Uygur, sanatın toplum için olduğu düşüncesiyle yola çıkmış ve bir açıklamasında, "Sanatçı halkın gözü, ağzı, kulağıdır. Halkın yanında olduğunuz, dertlerini söylediğiniz zaman sizi seviyorlar. Ayrıca çok güldükleri zaman da unutmuyorlar. Sevgi ve saygımı seyircimden hiç eksik etmedim. İnsan onuruyla katiyetle hiç oynamadım. Oyunda, 'Kör müsün?', 'Sağır mısın?' yazıyorsa bunları silip, 'Görmüyor musun?', 'Duymuyor musun?' diye düzeltirim." sözleriyle görüşlerini dile getirmişti.
"Hayat gelip geçiyor, ağlamakla gülmekle. Zaten komiklik yapıyorum ben, böylesine bir dünyaya gelmekle." sözü halen hatırlanan sanatçı, Altın Kelebek TV Yıldızları Yarışması'nda "Tiyatroya Destek Yılı Özel Ödülü", Kemal Sunal Kültür Sanat Ödülleri'nde "En İyi Tiyatrocu" ödülü, 22. Avni Dilligil Tiyatro Ödülleri'nde ise "Belkıs Dilligil Onur Ödülü" dahil 50'yi aşkın ödüle layık görüldü.
Tiyatro sahnelerinde birçok ilki de gerçekleştiren ve tuluat tiyatrosunun son ustalarından olan Uygur, "Hey Amigo Ver Salata" oyununda ilk barkovizyonu, "Ümit mi? Simit mi? " adlı oyununda ise daha sonraki yıllarda popüler olan stand up'ı uyguladı.
Usta sanatçı, "Alo Orası Tımarhane mi?", "Benim Annem Evden Neden Kaçtı", "Cibali Karakolu", "Hanedan", "Hastane mi? Kestane mi?", "Kaynanatör", "Miğferine Çiçek Eken Asker", "Minti Minti", "Param Yok Memet, "Sizinki Can da Bizimki Patlıcan mı?", "Şeytandan 29 Gün Evvel Doğan Çocuk" ve "Zamsalak"ın da aralarında bulunduğu 100'den fazla tiyatro oyununda sahne aldı.
Beyazperdede adından söz ettiren Uygur, "Cafer'in Nargilesi", "Cafer Bey İyi, Fakir ve Kibar", "Cafer Bey", "Beyaz Melek" ve "Vizontele Tuuba" filmlerinde oynadı.
Yaşamı boyunca 2 kez ABD, 4 kez Avrupa turnesi yapan sanatçı ayrıca 35 seneye yakın Anadolu turnelerinde sahne aldı.
"Devlet Sanatçısı" unvanını 1998'de alan sanatçı, kahkaha ile doyduğunu ve alkışla yaşadığını her fırsatta dile getirerek, bir açıklamasında şunları aktarmıştı:
"Bir gün tiyatronun ışıkları sönecek, zil sesleri susacak ve tiyatro perdesi sonsuza kadar üzerime kapanacak. İşte o zaman giderken tüm üzüntülerinizi yanımda götürerek size sadece kahkahaları bırakacağım."
Nejat Uygur, 2007'de beyin damarlarında oluşan tıkanıklık sebebiyle kısmi felç geçirdi, 18 Kasım 2013'te solunum yetmezliği sebebiyle 86 yaşında vefat etti. Sanatçının cenazesi Zincirlikuyu Mezarlığı'na defnedildi.
Sanatçının rol aldığı eserlerden bazıları şöyle;
Sinema: "Beyaz Melek" 2007, "Vizontele Tuuba" 2004, "Cafer'in Nargilesi" 1974, "Cafer Bey İyi, Fakir ve Kibar" 1971", "Cafer Bey" 1970
Tiyatro oyunları: "Alo Orası Tımarhane mi?", "Aman Özal Duymasın", "Benim Annem Evden Neden Kaçtı", "Cibali Karakolu", "Hanedan", "Hastane mi? Kestane mi?", "Kaynanatör", "Miğferine Çiçek Eken Asker", "Minti Minti", "Sizinki Can da Bizimki Patlıcan mı?", "Son Umudum Milli Piyango", "Şeytandan 29 Gün Evvel Doğan Çocuk"
İstanbul, AA
