Malatya’da 38 yıl önce tren kazasında yanarak şehit olan 5 TCDD personelinin mezarları TCDD 5. Bölge Müdürlüğü tarafından yaptırıldı.
Alınan bilgiye göre 17 Mayıs 1975 tarihinde TCDD 5. Bölge Malatya-Elazığ hattı güzergahındaki Fırat-Kuşsarayı istasyonları arasında meydana gelen tren kazasında Ateşçi Mustafa Aslan, Makinist Sefer Durgun, Tren Şefi Mustafa Bozkurt, Bagaj Kondüktörü Süleyman Gedikoğlu ve Bagaj İşçisi Celal Batar yanarak hayatlarını kaybetti.
Şimdiye kadar kaza yerine yakın bir mesafede toprağa verilen ancak, yapılı mezarları dahi bulunmayan 5 TCDD personeli için vefat edenlerin yakınlarını talebi üzerine TCDD 5. Bölge Müdürü Üzeyir Ülker’in devreyle girmesi ile mezarlar TCDD Yardımlaşma ve Dayanışma Vakfının katkıları ile yaptırıldı.
38 yıl sonra mezarları yapılan TCDD şehitleri için düzenlenen törende Kur’an-ı Kerim okunarak, dua edildi. Törende duygu dolu anlar yaşarken, katılanlar gözyaşlarını tutamadı.
Bu arada, TCDD 5. Bölge Müdürü Üzeyir Ülker’in TCDD şehitlerinin mezarlarının eski halini gidip ziyaret ettiğinde bir mezarın başındaki ağaçta gördüğü tülbentin "Ben seni unutmadım, emanetlerine sahip çıkıyorum" anlamını taşıdığını öğrenmesi üzerine yazdığı “Tülbentim kaldı” adlı şiiri, tülbenti ağaca astığı anlaşılan şehit eşi Nazife Aslan’a takdim edildi.
BÖLGE MÜDÜRÜNDEN ŞİİR
TCDD 5. Bölge Müdürü Üzeyir Ülker’in “Tülbentim kaldı” adlı şiiri ise şu şekilde;
“Dokuz yüz yılının yetmiş beşiydi,
Aylardan mayısın on yedisiydi.
Belki yiğidimin son gidişiydi,
Dönmedi, gözümde hasretim kaldı.
Sevdiği yemeği sefer tasına,
Bir bir yerleştirdim yol çantasına.
Giderken bakardım hep arkasına,
Denmedi, sözümde niyetim kaldı.
Şimdi iki yetim annesi oldum,
İçim kan ağladı, kahırla doldum.
Bir tomurcuk iken, açmadan soldum,
Yetmedi, izimde kısmetim kaldı.
Elvan ile Gülvan küçüktü henüz,
Ne gece gördüler, ne de bir gündüz.
Resmindeki gülen, parıldayan yüz,
Sönmedi, közümde firkatim kaldı.
Çok erken bıraktın gittin de bizi,
Arar gözlerimiz, senden bir izi.
Hatıran korudu, birliğimizi,
Gitmedi, dizimde takatim kaldı.
Seni unutmadık canım Mustafam,
Dop dolu seninle, gönlüm ve kafam.
Var oldu bunca yıl, sevgimle vefam,
Bitmedi, özümde ismetim kaldı.
Uzaklardan geldik ziyaretine,
Bir taşın olmadı, mazereti ne.
Şu dalda, sevgimi bil niyetine,
Gülmedi yüzümde, tülbentim kaldı.”
