Malatya Belediyesi Aile Danışma ve Destek Merkezi’nin (MADEM) Malatya Barosu ile ortaklaşa düzenledikleri “Hayalimdeki Aile” konulu kompozisyon yarışmasının sonuçları açıklanırken, dereceye girenlere düzenlenen törenle ödülleri verildi.
28 Mart Perşembe günü MADEM hizmet binasındaki ödül töreninde konuşan Belediye Başkanı Ahmet Çakır, kültürel ve sosyal belediyecilik faaliyetlerine büyük önem verdiklerini belirterek, “Şehirlerin gelişmesi, kalkınması, altyapı sorunlarının çözülmesi, yaşanabilir modern şehirlerin oluşturulması çok çok önemli ama bunun içeriğinin doldurulması da işte bu sosyal ve kültürel faaliyetlerle mümkün” dedi.
MADEM’in kurulmasının temel amacının dağılmakta olan ailelere yönelik önleyici çalışmalar yapmak olduğunu anlatan Başkan Çakır, “Anne-baba-çocuk ilişkilerinin daha sağlıklı bir yapıya oturtulması konusunda rehberlik yapılmasını hedefliyoruz. Mutlu bir toplum için mutlaka aile yapısının sağlam olması gerekiyor. Toplumda suç unsurlarının azalması, suça meyilli çocukların eğitilmesi, öncelikle aileden başlıyor. Ne kadar sağlıklı bir aile yapısına kavuşulursa toplumlar o kadar sağlıklı olur, huzur o kadar gelişir” diye konuştu.
Başkan Çakır, aile eğitim çalışmaları ve çeşitli sanat kurslarını mahallelere yaydıklarını kaydederek, “Mahallelerimizde çok amaçlı sosyal tesisler yaptık, semt konakları yaptık. Bugün toplam sayısı 23’e ulaşıyor. Bu merkezlerde hem eğitici hem el becerilerinin geliştirilmesine yönelik faaliyetler yapılıyor. Bunları daha da yaygınlaştıracağız. Önümüzdeki günlerde temelini atacağımız Sanat Galerisi içerisinde bu söylemiş olduğumuz faaliyetleri daha geniş mekanlarda artırarak devam ettireceğiz. Şu anda 7 bin dolayında kişiye ulaştık ama hedefimiz 10 binlerce Malatyalıya bu hizmetleri sağlıklı bir ortamda sunabilmektir. Yakında temelini atacağımız Sanat Sokağı’nda da bu hedeflediğimiz projeleri gerçekleştireceğimiz mekanlar olacak. Geçtiğimiz hafta temelini attığımız Yaşam ve Spor Merkezi’nde bay ve bayanlara yönelik yüzme havuzları, fitnes aletleri ile birlikte spor salonları olan farklı donatılarıyla beraber çok güzel bir tesisi tamamlayarak hizmete açacağız” bilgisini verdi.
Malatya Belediyesi olarak hazırladıkları diğer bazı sosyal projelere de değinen Başkan Çakır, şöyle konuştu:
“Nikah Sarayı projemiz, kültürel etkinler için de kullanabileceğimiz, içerisinde farklı bölümleri olan güzel bir tesis olacak. Kernek’in üst kısmı olan Fırat Mahallesi’nde, alt bölümünde kapalı otoparkın olduğu büyük bir Kültür Merkezi inşa edeceğiz. Mevcut MADEM hizmet binamız, faaliyetleri için yetersiz durumda kalabiliyor. Sanat Merkezi’ni, Sanat Galerisi’ne aldıktan sonra, bu mekanı da MADEM’e tahsis edebiliriz.”
Başkan Çakır, yarışmaya katılan bütün öğrenciler ve veliler ile yarışmayı düzenleyen tüm görevlileri tebrik ettiğini sözlerine ekledi.
Yarışmada dereceye girenler
Daha sonra, yarışmada dereceye girenlerin ödülleri verildi. Belediye Başkanı Ahmet Çakır, liseler arası kompozisyon yarışmasında birinci olan Metin Emiroğlu Lisesi öğrencisi Vedat Yaşılak’a tablet bilgisayar ödülünü verdi. Belediye Başkan Yardımcısı Ertan Mumcu ise aynı kategoride ikinci olan Fatih Lisesi’nden Betül Doğaner’e dijital fotoğraf makinesi hediyesini verirken; üçüncü olan Fatih Lisesi’nden İlknur Filiz’e MP5 ödülünü de Malatya Barosu Avukatlarından Zeliha Gültekin takdim etti.
Ortaokullar arası kompozisyon yarışmasında ise Atatürk Ortaokulu öğrencisi Semiha Ece Hatipoğlu birinci; Barbaros Ortaokulu’ndan İrem Nur Aytaş ikinci ve Atatürk Ortaokulu’ndan Selcan Ceyhan üçüncü oldu. Ortaokul kategorisinde dereceye giren öğrencilerin ödüllerini, Belediye Başkan Danışmanı Ziya Kesriklioğlu, Kültür ve Sosyal İşler Müdürü Saim Dursun ile MADEM Koordinatörü Recep Bulut verdi.
Ödül töreni sonunda, ortaokullar arası kategoride birinci olan Atatürk Ortaokulu öğrencisi Semiha Ece Hatipoğlu, “Dünyada Cenneti Yaşamak” başlıklı kompozisyonunu okudu. Kompozisyonu dinlerken oldukça duygulanan katılımcılar, Semiha Ece Hatipoğlu’nu coşkuyla alkışladılar.
……………………….
Ortaokullar arası kategoride birinci olan
Semiha Ece Hatipoğlu’nun kompozisyonu:
DÜNYADA CENNETİ YAŞAMAK
Karanlık ve soğuk odada acı acı çalan saat sanki küçük kızın beynini tırmalıyordu. Sabah olmamıştı daha. Gün ışımamıştı. İki odalı, sobalı, rutubetli, derme çatma bir evin gün ışımamış sabahına uyanmak istemiyordu küçük kız. Yatağı sıcacıktı. Kolunu yataktan çıkarıp başucundaki çalan saati susturdu önce. Gözleri uykulu uykulu bakındı etrafına. Sokak lambasının ışığı perdenin arasından odada tıkış tıkış yatan kardeşlerinin üzerine yansıyordu.
Annesi geldi bir an aklına. Daha geçen yıla kadar yanındaydı. Sabahları o uyandırırdı uykudan. Kalktığında oda sıcacık olurdu. Kahvaltısı hep hazırdı, gömleğini ütülü bulurdu yatağının başucunda. Bir gün hastalanmıştı annesi. Apar topar hastaneye kaldırmıştı babası. “Sen kardeşlerine göz kulak ol.” Deyip çıkmışlardı. O günden sonra hep kendisi göz kulak oluyordu kardeşlerine…
Annesinin üzerine toprak atılırken “Annen cennete gitti.” Demişti babası. “Annem gittiyse cennet güzel bir yer olmalı.” Diye düşünmüştü o an. “Okul!” dedi küçük kız bir anda. “Okula geç kalıyorum!” sıyrıldı düşüncelerinden. İstemeye istemeye kalktı yatağından.
Soğuktu oda. El yardımıyla kırış kırış olmuş gömleğini düzeltmeye uğraştı, eteğini bulup gidiyindi üzerine. Babası ütüleyememişti bu hafta. Hem rengi de koyulaşmıştı. Halbuki arkadaşlarının gömlekleri, çorapları bembeyazdı. Ama bilmiyordu babası çamaşır yıkamayı.
“Olsun…” dedi kendi kendine. Mutfağa yöneldi, eli çaydanlığa gitti bir an, vazgeçti. Bugün de çay içmeyiverirdi. Ahşap tel dolaptan kahvaltı tabağını çıkardı… Akşamdan kalan kuru birkaç lokma ekmekle, bir iki zeytini atıverdi ağzına. “İyi ki çantamı akşamdan toplamışım” dedi. Kendi kendine. Yoksa geç kalacaktı. Okulu çok uzaktı evlerine. “Servise verecek paramız yok” demişti babası.
Onun için arkadaşlarından erken uyanıp erkenden yollara düşüyordu. Ayakkabılarını giyinip dışarı çıktı. Yollarda sabah camiden çıkıp evlerine giden ihtiyarlardan başka kimse yoktu. Koşar adımlarla yürüyordu küçük kız, nefes nefese… okulunu görüyordu uzaktın. Yürüyordu küçük kız. O yürüdükçe okul uzaklaşıyor, belli belirsiz şeyler arasında kayboluyordu.
Yürüyordu küçük kız. Su birikintilerine, çamurlara bata çıka. Üşüyordu küçük kız. Üzerindeki incecik hırkanın daha kalın olması için dua ede ede… okul sisler içinde kayboluyordu, annesi gülümsüyordu karşısında. Onu çağırıyordu o tatlı gülümsemesiyle… küçük kız annesine seslene seslene koşuyordu arkasından ama ulaşamıyordu, kolları boşluğu sarıyordu… küçük kız çığlık çığlığa bağırıyor, annesi sisler içindeki eşsiz gülümsemesiyle gittikçe uzaklaşıyordu…
“Anne, anne, anne…” diye fırladım yataktan. İçeriden kızarmış ekmek kokularıyla annemin sevecen sesini duydum. “Kalk kızım kahvaltın hazır. Okula geç kalacaksın!” Akşamdan ütülenmiş bembeyaz gömleğimi giyinirken böyle bir aileyle dünyada cenneti yaşadığım için şükrettim.
Hem bir çocuk başka ne isteyebilirdi ki…
Semiha Ece HATİPOĞLU
Atatürk Ortaokulu 7-H 346
