Malatya'da, SMA Tip 2 hastası oğlu Mehmethan'ı yaklaşık 7 ay önce kaybeden anne, kendini özel eğitime gereksinim duyan çocuklara adadı.
Henüz 5 aylıkken SMA teşhisi konulan oğlu ile hayatın tüm zorluklarına göğüs geren Ayşe Bahçalı, yaklaşık 7 ay önce 12 yaşındaki oğlunu hastalığının ilerlemesine bağlı olarak kaybetti. Oğlunun vefatının ardından büyük bir boşluğa düşen anne, acısını hafifletmek için arayışa girdi.
Eşiyle daha önce ayrılan Ayşe Bahçalı, hayata tutunabilmek için farklı işlerde çalıştı ancak verim alamadı ve ayrılmak zoruna kaldı. Daha sonra bir rehabilitasyon ve özel eğitim merkezinde çalışmaya başlayan anne, hayata yeniden tutunurken özel eğitime gereksinim duyan çocuklara annelik yaparak oğlunun acısını bir nebze olsun hafifletmeye çalışıyor.
- "Benim için iş ikinci planda"
Ayşe Bahçalı, AA muhabirine yaptığı açıklamada, oğlu Mehmethan'ın da SMA Tip 2 hastalığından dolayı yatağa bağımlı kaldığını hatırlatarak bir insanın ayakları, elleri ve gözlerinin olmamasının aslında bir engel oluşturmadığını söyledi. Önemli olanın insanın yüreğinde engel bulunmaması olduğunu ifade eden Bahçalı, şöyle konuştu:
"Kendimi bu yavrulara adamak istedim, yarım kalan anneliğimi, bu yavrularımla devam ettirmek istedim. Rehabilitasyon merkezine başvurdum, bana gönül kapılarını açtı. Buradaki yavrularım, meleklerim benim yaralarıma iyi geliyor. Burada çalışmaya başladım, benim için iş ikinci planda. Engelli çocuk yetiştirdiğim için zorluklarının bilincindeyim. Bu yavrular yaralarıma iyi geliyor. İnsan dilediği işte çalışabilir ama o meleklerden, hayır duasını dilediği yerden alamaz. O yavrularımı, ben ailelerine teslim ettiğimde o anne ve babanın duası, 'Allah razı olsun' demesi bana yetiyor."
Atlı terapi, yüzme havuzu ve diğer bölümlerde öğrencilerin eğitim görerek ilerleme kaydetmesinin kendisini mutlu ettiğini belirten Bahçalı, "Çocuklar düzenli olarak eğitimleri aldıklarında ilerliyorlar, fark ediyorum. Oğlum, Mehmethan başarmış gibi hissediyorum, mutlu oluyorum çünkü o çocukların, benim çocuğumdan farkı yok, hepsi melek. Ben oğlumu kaybettikten sonra bu yavrularımla yaramı sarıyorum." dedi.
- "Meşakkatli bir iş, sevgi vermek gerekiyor"
Rehabilitasyon merkezinin müdürü Saniye Doğan ise Bahçalı'nın fedakarca çalıştığını dile getiren Doğan, "Burada çalışmak için birçok özelliğin olması gerekiyor, en başta fedakar ve öz verili olmak. Meşakkatli bir iş, sevgi vermek gerekiyor. Biz Ayşe Hanım'da bunları gördük. Bu çocuklara kendini adayan, hizmet etmek isteyen bir kişi olarak gördük, kabul ettik, iyi ki de etmişiz." ifadelerini kullandı.
Doğan, kamuda çocuk gelişimi öğretmeni olarak 20 yıl çalıştıktan sonra emekliliğinde engelli çocuklarla tanıştığını ve bunun hayatının dönüm noktası olarak gördüğünü anlatarak iki arkadaşıyla özel eğitime muhtaç çocuklara okul açtığını söyledi. Okulu açtığı dönemlerde devlet yardımı alamadığını aktaran Doğan, şöyle devam etti:
"Eskiden sosyal güvencesi olursa devlet katkıda bulunuyordu. Allah razı olsun, sonradan bunlar düzeltildi. Artık bütün çocuklar bu imkanlardan faydalanıyor. Biz o dönemde dedik ki 5 öğrenciyi kaydedelim, 6. öğrenciyi ücretsiz alalım. Kentte araştırdık, maddi gücü olmayan öğrencileri aldık. Hatta bu öğrencilerden ilk kaydettiğimiz 6. öğrenci okulumuzda ilk yürüyen çocuğumuz oldu. Verilen emek asla boş değil. Eğitilebilen çocuklar bize yakın hatta bizimle aynı duruma gelebiliyorlar. Bizim okulda düzelip ilkokula başlayan öğrencilerimiz var. Bizi mutlu eden bunlar. Sabah koşarak geliyorlar, bize sarılıyorlar. Bu çocuklar daha iyi ve güzeli hak ediyor."
Doğan, 41 yıldır çocuklara eğitim verdiğine dikkati çekerek çocuklara faydalı olmaktan mutluluk duyduğunu kaydetti.
AA
ARŞİV FOTO: Ayşe Bahçalı ile 12 yaşında iken kaybettiği oğlu Mehmethan ile
Ayşe Bahçalı, şimdi oğlu ile aynı hastalıktan muzdarip çocuklar için çalışıyor
