Anneler Ölümsüzdür

Ne çok şeysin sen anne!

Öpülesi bir elsin.

Annem benim genlerimde, davranışlarımda, aklımda, beynimin gizli kıvrımlarında yer alıyor.

Daha da önemlisi yüreğimde yaşıyor hala.

Beni benden çok seven tek insandın.

Dayandığım koca bir dağın yıkıldığı gündü seni kaybettiğim gün.

Hiçbir yokluk senin yokluğuna benzemedi.

İnsanı asla terk etmeyen şeylerden biri 'Ana' diğeri ise yürekte açılan 'Yara' değil mi?

Bir annenin kaybı yürekteki yaranın en önemli nedeni.

Bitmeyen özverilerin ve verdiğin sevgi için sana nasıl teşekkür etsem?

Günler, aylar ve yıllar seni unutturmaya yetmedi.

Sen özeldin, yerini hiçbir şey dolduramadı.

Yalanlarla, vefasızlık ve kötülüklerle dolu şu dünyada beni gerçek sevgiyle yalansız sevdiğin, koruyup kolladığın için teşekkürler sana anne...

Dünyada iki çeşit insan var.

Biri anne karnından doğanlar.

Diğeri anne karnından doğmakla yetinmeyip defalarca kendisinden doğanlar.

Bu zor ikinci örneğin başarılmasında annelerin verdiği çaba, emek ve destek tükenmez.

Yüreklerindeki uçsuz bucaksız sevgi, sınırsız ve ölçüsüz sabır için onlara ödeyemeyeceğimiz ne çok borcumuz var.

Bizi hayatlarına kattıkları andan yaşamdan ayrılıncaya kadar en güzel annelik örneğini verenlere selam olsun!

İyi ki bu örnekler var yaşamda.

Kolu kanadı kırık, yokluk ve yoksullukla boğuşan, göz pınarlarındaki yaşları hiç kurumayan derin acılar içindeki çaresiz annelere ne demeli?

Onlar hiç unutulur mu?

Kaybettiğimiz tüm anneler bulundukları yerde huzur içinde olsunlar.

Pırıl pırıl yıldızlar aydınlatsın onları.

Anneler ölümsüzdür...

Anneler ölmez...

'Anne gibi anne olanların günü kutlu olsun.'